luszczyca

Naturalnie wysoki poziom witaminy D może chronić przed łuszczycą.


Bycie genetycznie predysponowanym do posiadania wysokiego poziomu witaminy D było wcześniej powiązane ze zmniejszonym ryzykiem stwardnienia rozsianego. Teraz naukowcy odkryli ten sam związek w przypadku łuszczycy.

Ludzie, którzy są genetycznie predysponowani do posiadania wyższego poziomu witaminy D, mogą być mniej narażeni na rozwój łuszczycy, choroby autoimmunologicznej, w której na skórze pojawiają się zapalne i swędzące plamy. Do tej pory podobny związek zaobserwowano jedynie między tymi wariantami genów a stwardnieniem rozsianym (MS), innym schorzeniem autoimmunologicznym.

W wielu krajach ludziom zaleca się przyjmowanie suplementów witaminy D, zwłaszcza jeśli mają niewielką ekspozycję na słońce, ponieważ witamina ta jest wytwarzana przez komórki skóry w odpowiedzi na światło ultrafioletowe.

Witamina D była jednak przedmiotem wielu twierdzeń zdrowotnych, które zostały później obalone. Na przykład przekonanie, że może ona chronić przed rakiem, chorobami serca i infekcjami dróg oddechowych, w tym COVID-19, nie zostało poparte randomizowanymi badaniami suplementów, które są najlepszym rodzajem dowodów medycznych.

„Zaproponowano, że witamina D ma wpływ na wszystko pod słońcem” – twierdzi Stephen Burgess z University of Cambridge.

Teraz zespół Burgessa wykorzystał inny rodzaj badania do zbadania potencjalnych korzyści witaminy D. Nazywane „randomizacją mendlowską”, wykorzystuje losową zmienność genetyczną w naturalnych poziomach witaminy D u ludzi, aby zastąpić proces randomizacji stosowany w badaniach suplementów, na przykład, gdy uczestnicy są losowo przydzielani do przyjmowania witaminy D lub placebo.

Istnieją co najmniej cztery miejsca w naszym DNA, w których różne warianty genetyczne wpływają na naturalny poziom witaminy D u ludzi. W nowej analizie wykorzystano dane genetyczne dotyczące tych wariantów oraz dokumentację zdrowotną ponad 300 000 uczestników UK Biobank, dużego badania analizującego DNA ludzi i ich zdrowie.

Zespół sprawdził, czy u uczestników kiedykolwiek zdiagnozowano którekolwiek z 28 schorzeń autoimmunologicznych, analizując te wyniki dla każdego schorzenia.

Bycie genetycznie predysponowanym do posiadania wyższego poziomu witaminy D wiązało się z niższym ryzykiem łuszczycy. Wyniki sugerowały również, że warianty te chronią przed toczniem, gdy układ odpornościowy atakuje szereg tkanek, w tym stawy i skórę, ale analiza statystyczna sugeruje, że odkrycie to mogło powstać przypadkowo.

Wspierając poprzednie badanie randomizacji mendlowskiej, Burgess i jego koledzy odkryli również, że genetyczna predyspozycja do posiadania wyższego poziomu witaminy D jest związana z niższym ryzykiem stwardnienia rozsianego, w którym układ odpornościowy atakuje nerwy, powodując osłabienie i paraliż.

Wydaje się jednak, że witamina ta nie chroni przed innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów. Może to być spowodowane tym, że te różne schorzenia są napędzane przez różne gałęzie układu odpornościowego.

Poprzednie randomizowane badanie niedawno wykazało, że u osób po 50. roku życia przyjmowanie suplementów witaminy D obniża ryzyko rozwoju nowej choroby autoimmunologicznej, ale nie było wystarczająco duże, aby wykazać, czy efekt ten dotyczył wszystkich chorób autoimmunologicznych, czy tylko niektórych z nich. Najnowsze badanie sugeruje to drugie, mówi Zhao.

Guillame Butler-Laporte z Uniwersytetu McGill w Montrealu w Kanadzie twierdzi, że należy teraz przeprowadzić randomizowane badanie, aby sprawdzić, czy suplementy witaminy D mogą zmniejszyć częstość występowania łuszczycy. „Kiedy pojawia się artykuł z randomizacją mendlowską z pozytywnym wynikiem, należy potraktować go poważnie”.